Dziesiątki tysięcy fanów w każdym wieku przychodziło na jego koncerty w Berlinie. Cała publiczność śpiewała razem jednym głosem takie klasyki, jak „Heart of Gold” czy „Hey, Hey, My, My” na scenie berlińskiego amfiteatru “Waldbühne”. Wierni fani, którzy jeszcze długo po zakończeniu koncertu śpiewali głośno refren piosenki „Keep on Rockin’ in the Free World”. Neil Young zachwyca swoją muzyką miliony – i to od ponad 50 lat. Wspominamy życie i twórczość legendy rocka i folku.
Oryginalny i naturalny: portret Neila Younga
Delikatne brzmienia country, harmonijkowy folk i aranżancje orkiestrowe, niestandardowe dźwięki elektrycznych gitar, szorstkie dudnienia riffów i mroczny blues: to i jeszcze więcej łączy Neil Young w swojej muzyce. Ten zawzięty i uparty Kanadyjczyk z delikatnym głosem, który żyje w Kaliforni od lat 60-tych i obecnie posiada nawet amerykańskie obywatelstwo, jest nie tylko muzycznie wędrowcem pomiędzy różnymi światami. Wyróżnia go przede wszystkim jego autentyczność i naturalne zachowanie. Nie ma żadnego innego muzyka, który może sobie pozwolić na bycie tak upartym i nieprzewidywalnym jak Neil Young. Nasz portret składa się z dwóch części: akustycznej strony A i elektrycznej strony B. https://www.youtube.com/embed/mhhFKZcH6B8
„Out of Blue”: z Kanady do wielkiego świata
Kluczowym rokiem we wczesnej karierze urodzonego w Toronto i dorastająceg w Winnipeg Neila Percivala Younga jest prawdopodobnie rok 1966. Po rozpadzie zespołu R&B The Mynah Bird Young razem z basistą Brucem Palmerem wyruszają w drogę z Kanady do Kalifornii w nadziei, że tam spotkają Stephana Stillsa, którego poznali już podczas swoich wcześniejszych występów. Stills z kolei przeprowadził się razem z Richiem Furayem do Los Angeles. Los chciał, że cała czwórka spotyka się na Sunset Boulevard. Następnie zakładają oni zespół folkowo-country-rockowy Buffalo Springfield, który nie przetrwał długo, ale za to odniósł ogromny sukces dzięki piosence Stillsa „For what It’s Worth” i stał się hitem w całym kraju.
To właśnie Stephen Still zaprosił Younga w 1969 roku do dołączenia do świeżo utworzonego zespołu: wiosną, gdy Young właśnie szykował swój drugi solowy album, Stills razem ze swoimi przyjaciółmi Davidem Crosbym i Grahamem Nashem nagrał bardzo ceniony album, dzięki któremu cała trójka zgarnęła nagrodę Grammy. Dopiero w sierpniu występują całą czwórką jako Crosby, Stills, Nash & Young (CSNY). Dzięki swoim folkowo-rockowym piosenkom, w których poruszają ważne tematy polityczne, zespół stał się bohaterem pokolenia Woodstoock. Płyta Déjà vu przynosi im światową sławę i toruję drogę do solowych karier wszystkich czterech muzyków.
Neil Young wkrótce prześcignie swoich sojuszników. Dzięki nasiąkniętym folkiem i country albumom After the Gold Rush i przede wszystkim Harvest z singelm „Heart of Gold” (1972) Neil Young stał się prawdziwą gwiazdą. W międzyczasie Young nabywa posiadłość „Broken Arrow Ranch” w północnej Kalifornii. Jednakże sprzeciwia się komercjalnemu sukcesowi i poświęca się ciemniejszym i mocniejszym brzmieniom. Young eksperymentuje z różnymi stylami muzycznymi, pozostaje przy tym nieprzewidywalny i powraca do swoich muzycznych korzeni. Również w latach 80-tych, gdy jego popularność maleje, a on sam miota się pomiędzy bluesowym rockiem, syntezatorami a rockabilly. https://www.youtube.com/embed/KBVde75e4sU
Przy tym nie przychodzi mu głowy, aby spróbować trafić w gusta publiczności albo nawet swojej wytwórni płytowej, która pozywa go w latach 80-tych i zarzuca mu, że ze swoim albumem Country Old Ways stworzył muzykę, której nie da się sprzedać. Osobliwy Kanadyjczyk do tej pory nie przejmuje się oczekiwaniami dotyczącymi jego osoby i krytykuje zmieniające się zwyczaje muzyczne, triumf formatu MP3 i odgryza się swoim jedynym (nieudanym) projektem plików dźwiękowych o wysokiej rozdzielczości. Sound matters – żaden muzyk nie jest w to tak zaangażowany jak Neil Young.
Dla najlepszego dźwięku: produkty Teufel
„Into the Black”: mocne i niestandardowe
Inna strona Neila Younga to mocne, głośne i rockowe utwory, które idą w parze z wymykającymi się spod kontroli burzami elektrycznych gitar podczas występów na żywo. W przeciwieństwie do jego albumów folkowo-country, których produkcja często sięgała perfekcjonizmu, tutaj muzyka jest szorstka i swobodna. Dużą rolę odgrywa przy tym długoletni towarzyszący zespół Crazy Horse, który po raz pierwszy spotyka się z Youngiem w Kalifornii w 1969 roku, kiedy ten zatrudnia ich do nagrania swojego drugiego albumu Everybody Knows This Is Nowhere. Album zawiera niezwykle długie oraz kształtujące indywidualny styl muzyczny rockowe klasyki, takie jak „Down by the River” i „Cowgirl in the Sand”. Ich współpraca trwa ponad dziesięciolecia i przyczynia się do sukcesu Neila Younga jako muzyka rockowego. W 1979 roku razem ze swoim utworem Rust Never Sleeps i trasą koncertową o tej samej nazwie osiągają swój artystyczny zenit.
Dziesięć lat później powracają ze swoim utworem Freedom do centrum zainteresowania publicznego. Young razem ze swoim politycznie umotywowanym albumem i hymnem „Rockin’ in the Free World” trafia w nerw czasu. Dzięki swojemu szczeremu i mocnemu rockowi oraz niestandardowym dźwiękom swojej gitary Young staje się wiodącą osobowością nowego pokolenia muzycznego i otrzymuje pseudonim „Godfather of Grunge”. Kurt Cobain cytuje go w swoim liście pożegnalnym, Pearl Jeam nagrywają z nim w studio i wyruszają w trasę. Po 9/11 upolitycznia się coraz bardziej a nawet otwarcie żąda odwołania urzędującego prezydenta George W. Busha. Angażuje się w pytania dotyczące ekologii i środowiska oraz w prawa rdzennych amerykanów.
Od 2015 roku Young współpracuje z Promise of the Real, zespołem Lukasa Nelsona, syna legendy country Willie Nelsona. Razem wyruszają w światową trasę koncertową. Towarzyszy im jak zawsze później polakierowana na czarno gitara Gibson Les Paul z 1953 roku, pieszczotliwie nazywana również jako „Old Black”. Neil Young gra na tej elektrycznej gitarze regularnie od lat 60-tych – i mamy nadzieję, że pozrywa jeszcze parę strun.
Prywatne wyzwania i długoletni projekt
Również życie prywatne łobuzerskiego muzyka nie jest proste. Jako młody chłopak przebył zakażenie Polio, w wieku 60-ciu lat musiał poddać się leczeniu z powodu zagrażającemu życiu tętniakowi, jego oba synowie cierpią na zaburzenie ruchu. W 2014 roku rozwodzi się po 36 latach ze swoją ówczesną żoną Pegi, co prowadzi również do rozłamu z Davidem Crosbym. W Wieku 72 lat ponownie staje na ślubnym kobiercu. Jego dom w Malibu staje się ofiarą kalifornisjkich pożarów lasów, na co otwarcie wdaje się w kłótnię z prezydentem Trumpem i zarzuca mu zaprzeczanie zmianom klimatycznym.
Nawet przed swoimi 75-tymi urodzinami Neil Young pozostaje aktywny. Nie przestaje nagrywać nowe utwory i zarządza swoim długoletnim projektem, czyli prywatnym archiwum, w którym publikuje nowe wydania oraz do tej pory nieupublicznione nagrania i fragmenty z koncertów. Na stronie internetowej znajduje się interaktywna oś czasu, dzięki której można dokładnie określić, kiedy i jaki utwór został nagrany i jaki album został opublikowany. Do posłuchania znajdzie się tam również spora ilość materiału – i to w najlepszej jakości.
Czarne złoto: Teufel w wersji Vinyl
- ▶ DEFINION 3 + DENON DRA-900H + DUAL DT 500: „Jak huragan” – te głośniki wydobywają z Twojego gramofonu wszystko to, co najlepsze. Oba głośniki z trójdrożnym systemem i opatentowaną budowę koaksjalną SCA dla niestandardowych pomieszczeń i promieniowania fal dźwiękowych.
- ▶ DUAL DT 400 USB : „Rock’n’Roll zostaje” – nasz gotowy do gry gramofon z wysokiej jakości adapterem pasuje w sam raz do Twojego zestawu Teufel. Dzięki zintegrowanemu wzmacniaczowi wstępnemu nadaje się również do digitalizowania płyt gramofonowych.
Inne produkty marki Teufel
Wiesz, że…
- … Neil Young wystąpił na festiwalu Woodstock w 1969, ale nie chciał być nagrywany? Dlatego też nie zobaczymy go w słynnej dokumentacji.
- … Young jest również reżyserem? Pod pseudonimem „Bernard Shakey” nagrywał wiele filmów, najczęściej jednak nagrania swoich własnych koncertów
- … Główną gitarą, którą Young zawsze używa, jest gitara Martin D-45? Dostał ją w prezencie od Stephena Stillsa jeszcze za czasów zespołu CSNY
Zdjęcie tytułowe: ©Shutterstock, określone prawa zastrzeżone. Źródło: Shutterstock Zdjęcie 1: ©Mark Estabrook, określone prawa zastrzeżone. Źródło: Wikimedia Commons Zdjęcie 2: ©Stoned59, określone prawa zastrzeżone. Źródło: Wikimedia Commons, Fragment.
Uwaga: Funkcja komentowania jest dostępna od poniedziałku do soboty w godzinach od 8 do 21.